ZINE online

Za lekko ponad miesiąc Robert Cray wystąpi w Polsce przy wsparciu swojego zespołu. Nie codziennie nad Wisłę przyjeżdżają legendy bluesa i pięciokrotni laureaci Grammy, więc musieliśmy wykorzystać okazję i porozmawiać z samym zainteresowanym. To wywiad o byciu sobą i podchodzeniu do życia z pełną akceptacją tego, co się wydarzy. Przeczytajcie go, a z pewnością będziecie mieli spokojne i lekkie wejście w weekend.

Osobliwa i piwniczna fuzja wściekłego hardcore’u, death rocka oraz black metalu powoduje, że Devil Master to obecnie jeden z najciekawszych i najlepszych młodych zespołów okołometalowych. Złapaliśmy obu gitarzystów grupy przed wczorajszym występem w Poznaniu, a tematami rozmowy były m.in. czeski black metal, scena metalowa i punkowa jako wspólne byty, a nawet… My Chemical Romance!

Pierwsze cztery płyty Pestilence to dziś klasyka death metalu, w której cieniu stoi pięć krążków wydanych po ponownym zejściu się kapeli w 2008 roku. Z okazji zbliżających się koncertów w Polsce Patrick Mameli, lider grupy, opowiedział nam, który z wydanych w XXI wieku krążków Pestilence lubi najbardziej, dlaczego woli spędzać czas na siłowni niż na słuchaniu muzyki, co sądzi o Lorna Shore i kiedy w końcu wyda długo zapowiadany, podobno najlepszy w karierze album „Portals”.

Najnowszy album Thvn ukazał się dosłownie przed chwilą, a jeśli bagnista magma złożona z black metalu, death metalu oraz piwnicznego sludge’u wydaje wam się dostatecznie niebezpieczna, sprawdźcie “Zgnij”. W poniższej rozmowie z Jarkiem Jazienickim poruszamy tematy piwnicy (w dosłownym sensie), wrocławskiej sceny muzycznej oraz powodów, dla których Thvn brzmi tak, jak brzmi.

Henrik Palm zdążył liznąć scenowego hype’u z In Solitude, wielkich aren z Ghost i bycia członkiem najfajniejszego zespołu post-punkowego naszych czasów z Viagra Boys. Solowo muzyk jest nie tylko sumą tych doświadczeń, ale także niezliczonych inspiracji – od gotyku po eksperymentalnego rocka czy metal. Sprawdźcie “Nerd Icon” (premiera 19 kwietnia) i przeczytajcie poniższą rozmowę, by zrozumieć go lepiej.

Mało który deathmetalowy skład zadebiutował tak spektakularnie jak Slimelord. Wydane w tym roku “Chytridiomycosis Relinquished” to teoretycznie death/doom, ale wywrócony do góry nogami, nafaszerowany psychodelikami, utytłany w bagnie i błąkający się pośród gęsi czy żab, a nie truposzy. W rozmowie z gitarzystą, Xanderem Bradleyem, dowiadujemy się, co go nudzi w gatunku, jak grzyby mogą zadecydować o losach ludzkości i jaki wpływ na kształt krążka miała Wielka Brytania.