ZINE online

Wiem, że ten tytuł może wzbudzić kontrowersje. Na pewno znajdzie się dużo czytelników, którzy stwierdzą, że plotę głupoty, bo przecież najlepsze jest „Angel Dust”. Niektórzy wskażą nawet „The Real Thing”. Rzecz w tym, że na „King for a Day… Fool for a Lifetime” Faith No more osiągnęli wyżyny kreatywności, songwritingu również i generalnie dobrnęli na szczyt pod wieloma względami. Na pewno nie komercyjnie, ale o tym później.

Ostatnią płytą metalową, która dotarła na szczyt listy Billboard 200, była „Fear Inoculum” Toola – zespołu kiedyś odważnego i grającego pod prąd, a na rzeczonym materiale będącego cieniem samego siebie. W tym roku obchodziliśmy 30. rocznicę premiery „Far Beyond Driven”, która po premierze również sprzedawała się najlepiej w USA, a przy tym brzmiała zdecydowanie bardziej radykalnie. Jakim cudem taki materiał podbił serca mainstreamowej publiki?

Odejście z szeregów grupy ogłosił wczoraj Mantas.

Dawno nie odkurzaliśmy tego cyklu, ale na potrzeby przepytania Łukasza Lipskiego z industrialowo-metalowego Gash Faith (a także z Jadu i nie tylko) musieliśmy go wykopać. Jest tu miłość do Godflesh i niechęć do Dżemu oraz wiele innych rzeczy. Miłej zabawy!

To pierwszy album studyjny artysty o czasu „We Are Chaos” sprzed czterech lat.

Po wielkim sukcesie „Bloody Kisses” i niewiele mniejszym osiągniętym przy „October Rust” Type O Negative zdecydowali się na zmianę kursu. Brak fikcji, sama życiowa szarówka – bez nakładania masek, bez ciągłego chowania się za subtelnymi śmieszkami. Na „World Coming Down” Peter Steele i załoga zabrzmieli tak mrocznie, jak się da, co zaowocowało jedną z najwspanialszych płyt w ich dyskografii.