ZINE online

W ostatniej dekadzie działalności Baroness można widzieć albo lekki marazm, albo cud, że grupa w ogóle nadal funkcjonuje po koszmarnym wypadku z 2012 roku. Oba określenia są po części prawdziwe, a tak naprawdę wynikają z siebie nawzajem. „Stone” to w ich kontekście ożywczy powiew: może nie sięga najwyższych szczytów zespołowej dyskografii (nieważne, gdzie je umiejscowić), ale podchodzi zaskakująco blisko.

Na poprzednim albumie, “Underneath”, Code Orange wsiedli do wehikułu czasu, który wysadził ich we wczesnych latach dwutysięcznych. W ramach “The Above” ta sama machina dojechała jeszcze dalej, bo do lat dziewięćdziesiątych. Zawartość krążka wskazuje, że pasażerowie wylądowali cali i zdrowi.

Czy szesnasta płyta Cannibal Corpse przynosi znaczące zmiany w porównaniu do poprzedniczek? Absolutnie nie. Czy zespół wciąż strzela deathmetalowymi ochłapami najwyższej próby? Absolutnie tak.

Zmiany, zmiany, zmiany – czwarta płyta Tomb Mold to prawdopodobnie najbardziej progresywne i wielowątkowe dzieło w ich karierze. Wystraszeni? Niepotrzebnie, to wciąż death metal ciężki jak głaz, ale zaprezentowany inaczej, niż wcześniej.

Spektakularny powrót po jedenastu latach (nie licząc EP-ek) to rzadkość, ale Cryptopsy się udało. Na “As Gomorrah Burns” Kanadyjczycy znów tłuką mięsisty i brutalny death metal gotowy zmasakrować każdego.

Na piątym albumie Kvelertak coraz mocniej oddalają się od black metalu, by bez przeszkód uprawiać nasterydowanego scandi-rocka, któremu oddali się w całości już na “Splid” sprzed trzech lat. Wszystko wskazuje na to, że podjęli decyzję najlepszą z możliwych.