ZINE online

W jednym z wywiadów wokalista grupy, Al Smith, twierdzi, że nie ma nic bardziej nudnego, niż zespoły ze sceny hardcore usilnie próbujące rozbierać nurt na części pierwsze i go modyfikować. Tymczasem Geld nieustannie tłuką sierpa za sierpem, a w tle mają płonący świat, który nie daje żadnej nadziei. Czy w takich warunkach istnieje coś lepszego od agresji podkręconej do granic?

Gdyby różne podejścia do stylistycznej ewolucji rozpiąć na osi, której jeden koniec znaczy nazwa King Gizzard, a drugi, dajmy na to, AC/DC, to wiadomo, że kapeli dowodzonej przez Trevora Churcha bliżej do AC/DC. Jeśli jednak szalony plan Churcha ma się spełnić (dla niewtajemniczonych: chce wydać z Haunt 20 dużych płyt, po czym przejdzie na wydawniczą emeryturę), nie jesteśmy jeszcze nawet w połowie drogi. Pozostaje pytanie: co dalej?

Przy budowie swojego królestwa Papa Emeritus IV niejednokrotnie używał cudzych klocków. W związku z tym covery są istotną częścią bogatej kariery Ghost. Pojawiają się tylko raz na jakiś czas, lecz zawsze z nutką kontrowersji, nigdy nie przechodzą pod radarem. Podobnie jest z „Phantomime”.

Trzecia płyta Sleep Token ma szansę zostać zapamiętaną jako wyznacznik końca ery, ale nie dlatego, że brzmi jak pożegnanie z Afryką albo że przebija z niej zmęczenie materiału. Zostanie zapamiętana jako przejściowa, bo tak zapowiedział ją sam zespół, co jest jeszcze jednym dowodem na to, jak ważną rolę gra w jego działaniach zwykła siła sugestii.

Koncept stojący za “Terrasite” to życie po życiu – obraz nowej formy ludzkości, która wypełznie z każdej nory w momencie, gdy świat będzie już tylko pustkowiem przeżartym wszystkim, co najgorsze. Straszna wizja, ale współgrająca z muzyką na nowym krążku Cattle Decapitation. Tutaj nie ma nadziei na lepsze jutro, tylko wizja przyszłości tak przerażająca, że aż trudna do zwizualizowania.