ZINE online

Po ośmiu latach ciszy (z przerwą na EP-kę “Paradise Envenomed”) Cruciamentum wracają z drugim albumem – bez pompatycznych zapowiedzi czy sztucznie generowanego szumu. Brytyjczycy po prostu wyleźli z krypty i zademonstrowali światu swój plugawy metal śmierci.

Koniec największego boomu na stoner nastąpił równie nagle, co jego początek, a fakt, że jednym z ważniejszych powidoków tego zjawiska jest zespół pokroju Green Lung – tzn. taki, który mimo wszystko nie umie przebić szklanego sufitu z napisem „solidność” – mówi chyba całkiem sporo o kondycji całego gatunku.

W życiu Simona Bonneya, lidera Crime & The City Solution, jedyną stałą jest zmiana. Był już kierowcą ciężarówki, pracował przy tworzeniu filmowych scenografii, a także podróżował po Azji Południowo – Wschodniej walcząc z korupcją. Teraz powrócił do muzyki.

Czy do grania metalu niezbędny jest pierwiastek arogancji? Normalnie odpowiedziałbym, że nie, wystarczy zdrowa dawka pewności siebie, która pozwoli na bezstresowe wprowadzanie własnej wizji w życie. Idąc tym tropem, Wayfarer wydawali się do tej pory zespołem pewnym siebie, ale nie butnym. Otoczka, jaką obudowali nową płytę, każe już myśleć o tym drugim, ale czy to aby na pewno coś złego?

W końcu stało się to, co wisiało w powietrzu od momentu założenia Hexvessel – blackmetalowe korzenie wzięły górę. “Polar Veil” to album, który stylistycznie raczej nie nawiązuje do folkowo-psychodelicznych poprzedników, ale w kwestii atmosfery niewiele się od nich różni. Jak to możliwe?

Premiera „6” jest okazją do kilku zaskakujących konstatacji: to już sześć dużych płyt, szesnaście (!) lat od wydania debiutu i jedenaście od „Hisingen Blues”, która wciąż pozostaje punktem odniesienia nie tylko dla Graveyard, ale też całej sceny funkcjonującej kiedyś pod auspicjami retro-rockowego revivalu. Sam tytuł sugeruje też kolejne nagranie z serii „kolejny dzień w biurze”, ale to akurat nieprawda.