ZINE online

Po niektórych zespołach, i to wcale nie jest oksymoron, oczekuje się niespodzianek. Po innych zupełnie nie. Przed premierą nowej płyty bez większego namysłu zaliczyłbym Maggot Heart do tej drugiej grupy – trio pod przewodnictwem Linnei Olsson nigdy nie dawało do zrozumienia, że w głowie im wymyślanie siebie na nowo. „Hunger” tymczasem takim wymyślaniem jest, przynajmniej częściowo.

“Znajdziesz, wnikniesz, zrozumiesz i znikniesz” – oto prawda życiowa sprzedana przez Nihila w “Zamawianiu trzecim”. Prosto, do brzegu. W ten sposób można scharakteryzować nie tylko przytoczony fragment tekstu, ale też znaczną część “Huty Luny”. Tak bezpośrednio Furia nie brzmiała nigdy.

W ostatniej dekadzie działalności Baroness można widzieć albo lekki marazm, albo cud, że grupa w ogóle nadal funkcjonuje po koszmarnym wypadku z 2012 roku. Oba określenia są po części prawdziwe, a tak naprawdę wynikają z siebie nawzajem. „Stone” to w ich kontekście ożywczy powiew: może nie sięga najwyższych szczytów zespołowej dyskografii (nieważne, gdzie je umiejscowić), ale podchodzi zaskakująco blisko.

Na poprzednim albumie, “Underneath”, Code Orange wsiedli do wehikułu czasu, który wysadził ich we wczesnych latach dwutysięcznych. W ramach “The Above” ta sama machina dojechała jeszcze dalej, bo do lat dziewięćdziesiątych. Zawartość krążka wskazuje, że pasażerowie wylądowali cali i zdrowi.

Czy szesnasta płyta Cannibal Corpse przynosi znaczące zmiany w porównaniu do poprzedniczek? Absolutnie nie. Czy zespół wciąż strzela deathmetalowymi ochłapami najwyższej próby? Absolutnie tak.

Zmiany, zmiany, zmiany – czwarta płyta Tomb Mold to prawdopodobnie najbardziej progresywne i wielowątkowe dzieło w ich karierze. Wystraszeni? Niepotrzebnie, to wciąż death metal ciężki jak głaz, ale zaprezentowany inaczej, niż wcześniej.