ZINE online

Wydana w 2020 “Pentecost” nie była pierwszą klasową płytą Wytch Hazel, była za to pierwszą, która przykuła uwagę szerszego grona odbiorców. Na pewno nie przeszkodziły jej w tym ciepłe słowa ze strony Fenriza i paru innych metalowych liderów opinii. Jak z kontekstem świetnej poprzedniczki radzi sobie “Sacrament”? Omija go objazdami, uparcie odmawia rozwoju i wygrywa na ujmującym wpatrzeniu w siebie.

Już w notce promocyjnej Astriferous ostrzegają, że “Pulsations from the Black Orb” to nie zabawa dla każdego. Słowem: nie jesteś szalikowcem death metalu w surowej i chaotycznej formie? Odpadniesz. Ale jeśli jesteś, tegoroczny materiał Kostarykańczyków z pewnością cię urzeknie.

Na debiutanckim „Mirrors” zaprezentowali sciśnieniowaną, choć jednowymiarową propozycję z okolic oldschoolowego mathcore’u. Okazuje się jednak, że wydany przez paroma tygodniami „Blossom” ukazuje grupę w momencie poszukiwania tożsamości w znacznie szerszym miksie gatunkowym. Pupil Slicer w końcu przemawiają własnym głosem.

Na wydanym w 2017 roku “Villains” Queens Of The Stone Age byli jak grupka beztroskich, roztańczonych chłopców. Lider grupy, Josh Homme, mówił w wywiadach, że trzeba cieszyć się chwilą, w końcu nigdy nie wiemy co nas za moment spotka – i trochę jakby przewidział przyszłość, bo krótko po wydaniu “Villains” rozpoczął się najtrudniejszy okres w jego życiu, którego podsumowaniem jest nowy album grupy – “In Times New Roman…”.

W jednym z wywiadów wokalista grupy, Al Smith, twierdzi, że nie ma nic bardziej nudnego, niż zespoły ze sceny hardcore usilnie próbujące rozbierać nurt na części pierwsze i go modyfikować. Tymczasem Geld nieustannie tłuką sierpa za sierpem, a w tle mają płonący świat, który nie daje żadnej nadziei. Czy w takich warunkach istnieje coś lepszego od agresji podkręconej do granic?