ZINE online

Pierwsze cztery płyty Pestilence to dziś klasyka death metalu, w której cieniu stoi pięć krążków wydanych po ponownym zejściu się kapeli w 2008 roku. Z okazji zbliżających się koncertów w Polsce Patrick Mameli, lider grupy, opowiedział nam, który z wydanych w XXI wieku krążków Pestilence lubi najbardziej, dlaczego woli spędzać czas na siłowni niż na słuchaniu muzyki, co sądzi o Lorna Shore i kiedy w końcu wyda długo zapowiadany, podobno najlepszy w karierze album „Portals”.

Najnowszy album Thvn ukazał się dosłownie przed chwilą, a jeśli bagnista magma złożona z black metalu, death metalu oraz piwnicznego sludge’u wydaje wam się dostatecznie niebezpieczna, sprawdźcie “Zgnij”. W poniższej rozmowie z Jarkiem Jazienickim poruszamy tematy piwnicy (w dosłownym sensie), wrocławskiej sceny muzycznej oraz powodów, dla których Thvn brzmi tak, jak brzmi.

Henrik Palm zdążył liznąć scenowego hype’u z In Solitude, wielkich aren z Ghost i bycia członkiem najfajniejszego zespołu post-punkowego naszych czasów z Viagra Boys. Solowo muzyk jest nie tylko sumą tych doświadczeń, ale także niezliczonych inspiracji – od gotyku po eksperymentalnego rocka czy metal. Sprawdźcie “Nerd Icon” (premiera 19 kwietnia) i przeczytajcie poniższą rozmowę, by zrozumieć go lepiej.

Mało który deathmetalowy skład zadebiutował tak spektakularnie jak Slimelord. Wydane w tym roku “Chytridiomycosis Relinquished” to teoretycznie death/doom, ale wywrócony do góry nogami, nafaszerowany psychodelikami, utytłany w bagnie i błąkający się pośród gęsi czy żab, a nie truposzy. W rozmowie z gitarzystą, Xanderem Bradleyem, dowiadujemy się, co go nudzi w gatunku, jak grzyby mogą zadecydować o losach ludzkości i jaki wpływ na kształt krążka miała Wielka Brytania.

Na “Born Triumphant” Chainsword w dalszym ciągu biją pokłony przed Bolt Thrower, ale obecnie trudno nazwać ich bezczelnymi kopistami legendarnego brytyjskiego składu. Warszawscy deathmetalowcy brzmią potężniej i melodyjniej niż poprzednio, ale rewolucje ich nie interesują. Dlaczego? Tego dowiecie się już z rozmowy.

Aaron Weaver jest perkusistą Wolves In The Throne Room, gra black metal już ponad dwie dekady i kocha go całym sercem, a jednocześnie podchodzi do nurtu w kompletnie inny sposób od większości słuchaczy. W jaki? Tego dowiecie się, czytając naszą poniższą rozmowę.